Każda z nas chce być jedyna i niepowtarzalna, więc bez żadnego owijania w bawełnę , kiedy zostajemy porównywane do innych, reagujemy na to ze złością. Bycie ZWYKŁĄ kobietą przeraża nas, bo przecież my musimy być niezwykłe. Lubimy być chwalone praktycznie za wszystko, lubimy być kochane, lubimy nie tylko słuchać słów, ale także doświadczać.

Jesteśmy prowokatorkami - to podobno w gronie dziewczyn kłótni jest najwięcej, a plotki rozchodzą się w najszybszym tempie. Lubimy wyrażać siebie : swoje pasje, uczucia i wszystko co nam w duszy gra. Często jesteśmy niedostępne, skryte, delikatne, ale mamy też w sobie tę energię. Wystarczy spróbować nas odkryć i uchylić rąbek tajemnicy, co nie jest łatwym zadaniem. Kobieta jest podejrzliwa i nieufna!

Przejdźmy lepiej do tematu posta tak "bardziej". Chodziło mi o myśli i teksty typowej dziewczyny w naszym wieku, bądź starszej.

Najprostszym przykładem, który jest znany od dziesiątek lat jest nasze ulubione powiedzenie. Kto "domyśli się" jakie? Chyba dałam Wam dużą wskazówkę. No i co mają zrobić nasi znajomi, kiedy podczas sytuacji trudnej, kłopotliwej, czy kłótni usłyszą "domyśl się"? Złapać się za głowę i przepraszać, czy uciekać jak najszybciej?

A wracając do tych plotek. Chłopcy częściej dotrzymują powierzonych im tajemnic (jasne, że są wyjątki i znam takie osoby). Tyle, że u nas wygląda to nieco.. inaczej. Obiecujemy, że nikomu nie powiemy, a potem dowiaduje się jedna osoba i to wystarczy. Najczęściej w przypadkowej sytuacji albo jeśli chcemy komuś udowodnić swoją rację, tajemnica zostaje wygadana. Później, żeby nie żyć w kłamstwach, wiedzą prawie wszyscy.

A jedną ze śmieszniejszych rzeczy jest stanie przed lustrem, jedzenie słodyczy i mówienie "jestem gruba" lub "urodziłam się z genem jedzenia, nie siłowni". I tu wracamy do tematu - weź się kobieto za siebie zamiast narzekać. Jest jeszcze taka wersja, że gdy ma się chłopaka bądź dobrego przyjaciela pyta się ich ciągle "Jestem brzydka? Jestem gruba?", a także narzeka tak w zdaniu twierdzącym. Oczekujemy od nich odpowiedzi przeczącej "Nie, nie jesteś." oraz tego, że za każdym razem jak będziemy to powtarzać, ciągle będą nas zapewniać, że jest inaczej. No kurcze, za 99 razem to staje się nudne i osoba odpowie "Tak, jesteś." Wtedy zaczyna się kłótnia i krzyk, jak mogła tak powiedzieć, co ona sobie myśli i mówienie "Wcale, że nie, kłamiesz." Chyba odnalazłam dobry plan, jak dowartościować drugą osobę w ten sposób! Zawsze działa!


 Szykowanie się na spotkanie trwa u nas zazwyczaj kilka godzin, jeśli to spotkanie jest ważne. Chcemy wyglądać idealnie  - myślimy nad strojem, dodatkami, makijażem i fryzurą. Dziewczyny to perfekcjonistki i chcą olśniewać swoim wyglądem. Niektórzy mawiają "Chcesz być piękna, musisz cierpieć i poświęcać na to swój cenny czas." No niestety, zdecydowanie się sprawdza. To, co mówimy wtedy "Daj mi pięć minutek" nie sprawdza się nawet w 1%. Przecież zanim się ruszymy z domu, minie CO NAJMNIEJ 20 minut!

Dawanie wyboru innym, zwłaszcza chłopakom to nasza specjalność. Jest to oczywiście pozorne, ponieważ w ostateczności to właśnie my podejmiemy decyzję. Przykładem może być zwykłe pójście do kina, podczas którego chłopak mówi, żebyśmy wybrały film, a my odpowiadamy, że pójdziemy na to, co on chce. Tymczasem, gdy on sugeruje horror, czy fantasy, mówimy, że nie lubimy tego gatunku. Gdy on wymienia wszystkie filmy, które go interesują, my wymieniamy argumenty, dlaczego tego nie chcemy. Zostaje tylko film romantyczny, który MY chcemy zobaczyć. No i cóż, biedaczek skazany jest do niego dojść. A my z uśmiechem na twarzy i poczuciem "Udało nam się" zgadzamy się na jego TRAFNY WYBÓR!

Nie przepadam za tym podpunktem, bo nie jestem osobą, która chce w ten sposób kogoś wykorzystać. Wolę płacić sama za siebie, ale jest taka opcja typowego zachowania dziewczyny..
Mówi, że zobaczyła coś ładnego, kiedy idzie z chłopakiem. Zaciąga go do sklepu i zaczyna mierzyć, po czym mówi, że strasznie jej się podoba ta rzecz. Przechodzą tamtędy kilka razy i za każdym razem, dziewczyna powtarza np.: "Ale ładna ta sukienka." No więc jaka może być reakcja chłopaka : "Kupię Ci" lub "Dostaniesz ją niebawem". No i kobieta znowu górą.

A właśnie.. Zakupy i oszczędzanie. Zwykle, kiedy wchodzimy do galerii, dostajemy lekkiego 'bzika'. Chciałyśmy oszczędzać i kupić coś, co podobało nam się od dawna, jednak w innym sklepie zauważamy coś uroczego i aż szkoda będzie, jeśli tego nie weźmiemy. I nagle całe pieniądze stracone. Moja obsesja to rzeczy do ust i lakiery do paznokci. Często też natrafiam na coś, co mi się spodoba, chociaż nie miałam w planach mieć takiego czegoś. Natrafiam na coś, co jest modne i koleżanka ma podobną rzecz, dajmy na to: crop top, których mam kilkanaście - ale takiego jeszcze nie, więc wezmę go do kolekcji!


 Nie można zapomnieć także o naszej (często chorej) zazdrości, która przejawia się nawet wtedy, kiedy osoba, która nam się podoba, wyjdzie na dwór ze swoimi znajomymi lub przytula koleżankę na zdjęciu klasowym. Wtedy jesteśmy obrażone - oczywiście pisanie wiadomości z kropkami zawsze wprawia w dziwny nastrój i daje odczucie, że coś jest nie tak! Następnie pada pytanie czy coś się stało to odpowiedź brzmi albo "domyśl się" albo "nic." i żeby dał spokój. Jak już da nam spokój, wpadamy w złość, dlaczego to zrobił i wygarniamy za to zdjęcie. Oczywiście nie tak, żeby się chłopak domyślił, że to jednak zazdrość nami kieruje - o nie! Wymyślamy mnóstwo powodów, by wymigać się od tego przeświadczenia i sprowadzić go do głębszego myślenia i niezrozumienia prawdziwej przyczyny kłótni.

A co robimy, by wywołać zazdrość? Jest kilka rzeczy : komentowanie komuś zdjęć, wysyłanie rozmów, że piszemy z kimś innym, a także coś 'mocniejszego' typu powiedzenie wprost "Idę dzisiaj na imprezę, będzie tam kilka koleżanek i sami chłopcy. Nie masz nic przeciwko temu?"  To zawsze działa. Najpierw jest, że nie ma z tym problemu, potem wybucha.

Kiedy on chce zrobić coś, co nam się nie podoba, usłyszy najpierw typowe "Czy ja Ci czegoś zabraniam? Twoje życie, rób co chcesz." Następnie, jeśli dowiadujemy się, że jednak chce iść tam, gdzie my nie chcemy, by był i trudno jest odwieść go od tej decyzji, mówimy: "Tylko spróbuj.." Z naszych ust brzmi to jak groźba. Od razu widać, że zabraniamy mu czegoś zrobić. To zazwyczaj działa natychmiast i jest "Nie pójdę tam, bo będziesz zła."


Kiedy nasza torebka jest tak ciężka, że chcemy, by ktoś ją niósł, otwarcie na to narzekamy. Gdy chłopak, z którym idziemy, mówi, byśmy coś z niej wyciągnęły, zerkamy do środka i mówimy, że nie mamy co, wszystko jest ważne i że będziemy to nosić choćby nie wiem co się stało.

Rozśmiesza mnie także rzucanie się do chłopaka na facebooku, żeby polubił nam zdjęcie, bo dodałyśmy je kilka godzin temu, a on je przegapił. Nie każdy przegląda cały internet, nie każdy jest, że tak powiem od niego 'uzależniony' i musi być 24/7 aktywny. Niestety, czasem trzeba się upomnieć o swoje, ale nie o takie coś, bez przesady. Lajki na facebooku to nie obowiązek! Nie znaczą one zupełnie nic i to, że ktoś nie polubi nam zdjęcia, nie znaczy, ze nie lubi nas.


Nie męczę już Was i podziwiam wszystkich, którzy dobrnęli do końca. Post jest dość ciekawy, więc myślę, że Ci, którzy go czytali, nie znudzili się.


 Zgadzacie się ze mną? Moglibyście coś jeszcze dodać o "typowej dziewczynie"?